- пӱгыргалташ
- I -ам возвр. сутулиться, ссутулиться; горбиться, сгорбиться. (Аркитын) шола кидкопаже корка гай пӱгыргалт тӱҥын. Герман сар тыгай кышам коден. А. Тимофеев. Левая кисть Аркита сгорбилась как ковш. Германская война оставила такой след. Ср. пӱгырнаш2.II -ем однокр. согнуться, наклониться, нагнуться. Трук пӱгыргалташ наклониться вдруг; вӱдышкыла пӱгыргалташ нагнуться к воде; пӱгыргалт нӧлталаш поднять, нагнувшись.□ Йошкарармеец-влак, пӱгыргалтен-пӱгыргалтен, пычалыштым ончык кучен куржыт. С. Чавайн. Красноармейцы бегут, часто пригибаясь, с ружьями наперевес. Ср. пӱгыргаш.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.